Goedele en Stef nemen ruim de tijd om dé thema’s van deze verkiezingen aan te pakken. Hoe wordt de communautaire knoop ontward en hoe snel moet BHV gesplitst worden? Sinds het incident in het vredegerecht in Brussel opnieuw hoog op de agenda: veiligheid en justitie. Wie gaat de pensioenen van de vergrijzende bevolking betalen? En hoe wordt de werkloosheid aangepakt? Hoe manifesteren die thema’s zich in het leven van gewone Vlamingen? Da’s het uitgangspunt.
Wie lijdt er onder een niet gesplitst BHV? Welke Vlamingen hebben aan den lijve ondervonden dat het rechtssysteem spaak loopt? En wat moet een mens tegenwoordig kunnen of doen om aan werk te geraken?
In 1999 kwamen de socialisten met het eerste witte konijn: Patrick Janssens werd weggeplukt uit de reclamewereld. Sindsdien zijn er geen verkiezingen meer zonder witte konijnen. In ‘De Stem van Vlaanderen’ komen witte konijnen, nieuwkomers op federaal niveau, aan bod.
Welke witte konijnen?
Journalist Siegfried Bracke trekt de kamerlijst in Oost-Vlaanderen voor de N-VA. Kerkjurist en tv-figuur Rik Torfs heeft ook zijn politieke kleur bekend. Hij krijgt van CD&V de tweede plaats op de senaatslijst. En Groen! pakt uit met Eva Brems, professor mensenrechten en bekend van tv, die de kamerlijst in Leuven trekt.
Anne De Baetzelier was in 2009 hét witte konijn van Lijst Dedecker. Ze raakte niet verkozen, maar voor deze federale verkiezingen trekt ze de senaatslijst. Open Vld komt met een konijn van eigen kweek. Dat beweert Gwendolyn Rutten, wel gemeenteraadslid in Aarschot maar nooit federaal verkozen. Nu voert ze campagne waarin ze zichzelf presenteert als een blauw konijn.
Ook Selahattin Koçak oversteeg het gemeentelijk niveau nog niet. In Beringen is hij voor de sp.a schepen van openbare werken, gebouwen en feestelijkheden. Nu staat hij op de vierde plaats voor de senaat. En alhoewel de naam Barbara Pas misschien niet bekend in de oren klinkt, is de jongerenvoorzitster van Vlaams Belang geen echt wit konijn. Zij zetelde sinds 2007 in de kamer en staat nu op de tweede plaats in Oost-Vlaanderen.
Het bos en de bomen
Goedele en Stef vormen een unieke combinatie: emotie en empathie enerzijds en politieke expertise en journalistieke scherpzinnigheid anderzijds. Goedele is de politieke leek die met de gewone man praat en met oprechte vragen zit over de komende verkiezingen. En Stef stuurt de kijker door een bos van politieke meningen.
Goedele gaat op zoek naar mensen met echte problemen. Ze laat hen hun persoonlijk verhaal vertellen. Vanuit de buik, vanuit de beleefde emotie. Aan dat persoonlijk verhaal wordt een stelling uit De Stem van Vlaanderen opgehangen. Stef Wauters gooit die stelling op tafel en schotelt ze voor aan de politici. Wat is hun mening over de stelling en hoe lossen zij het probleem van de gewone man op? Stef leidt de pittige discussie, terwijl Goedele het verhaal van de gewone man erbij betrekt.
De Stem van Vlaanderen
Niet alleen de mening van de witte konijnen komt aan bod in De Stem van Vlaanderen. Tussen de discussiërende politici komen BV’s uit media, sport en cultuur aan bod. Ook zij lichten hun standpunt toe. Wat vindt Tom Waes van priesters die door de staat betaald worden? Hoe denkt Kadèr Gürbüz over een algemeen rookverbod op café? En wil Eline De Munck een onafhankelijk Vlaanderen? In korte en krachtige uitspraken bekent bekend Vlaanderen kleur.